al-andalus

มักกะโรนีจัดเป็นพาสต้าชนิดหนึ่ง เป็นอาหารอิตาเลียนที่ผู้คนนิยมทานกันทั่วโลก ในญี่ปุ่นเองก็มีเมนูที่ใช้เส้นมักกะโรนีอยู่มากมาย ทั้งสลัดมักกะโรนีและกราแตงแสนอร่อย ว่ากันว่ามักกะโรนีถูกนำเข้ามาในญี่ปุ่นตั้งแต่ในยุคเมจิ แต่นอกจากของที่นำเข้าแล้ว คนญี่ปุ่นเองก็มีความคิดที่จะผลิตเส้นมักกะโรนีในประเทศเองด้วย! เราไปดูการเดินทางของมักกะโรนีที่ผลิตในญี่ปุ่นกันค่ะ ว่ากว่าจะมาเป็นอาหารแสนอร่อยให้คนญี่ปุ่นได้ทานในทุกวันนี้ ต้องผ่านอะไรมาบ้าง

จุดเริ่มต้นของมักกะโรนีในญี่ปุ่น

มักกะโรนีผลิตในญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกในยุคสมัยไทโช ผ่านความรู้สึกหลงใหลอันแรงกล้าของครอบครัว 3 ชั่วอายุคน เริ่มต้นด้วย Kichiji Ishitsuki (1864-1919) เป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จในการผลิตมักกะโรนีเป็นครั้งแรกในญี่ปุ่นและพยายามอย่างเต็มที่ให้มีความแพร่หลาย เขาดำเนินธุรกิจเส้นอุด้งและโซเมงแห้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “อุด้งไข่ไก่” ซึ่งทำโดยการนวดไข่ลงในเส้นที่เขาทำก็ได้รับรางวัลจากงาน World Expo ที่จัดขึ้นในชิคาโกและได้รับความนิยมเช่นกัน

ประมาณปี 1904 (ปีเมจิที่ 41) เขาตัดสินใจที่จะผลิตมักกะโรนีขึ้นเองในญี่ปุ่น ว่ากันว่าเหตุผลคือพ่อค้านำเข้าในโยโกฮาม่าได้นำมักกะโรนีมาให้เขาดูและหยั่งเชิงถามว่าสามารถทำเส้นแบบนี้ได้หรือไม่ ในเวลานั้น มักกะโรนีจะถูกนำเข้าโดยตรงจากต่างประเทศ คนญี่ปุ่นจะเรียกกันว่า “มักกะโรนี” หรือ “อุด้งมีรู” เป็นอาหารที่ชาวต่างชาติชอบทานมาก แต่คนญี่ปุ่นเองไม่รู้จักทั้งวิธีทำหรือวิธีทาน เขาทำการค้นคว้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า พยายามแล้วพยายามอีกจนเลือดตาแทบกระเด็น

ตามบทความในหนังสือพิมพ์ที่เขียนขึ้นในช่วงต้นยุคโชวะ มีการเริ่มต้นสร้างเครื่องทำเส้น แต่ไม่ว่าจะทำกี่ครั้งก็ไม่ได้ผลสักที แต่สุดท้ายเขาก็สามารถผลิตเส้นมีรูที่มีความคล้ายมักกะโรนีได้สำเร็จ ต่อมา เขาก็ต้องหนักใจอีกครั้งกับวิธีการทำให้แห้ง เพราะถึงแม้จะทำให้แห้งได้แล้วแต่ก็มีรอยแตกรอยร้าว พอลองใส่หม้อต้มก็กลับเหลวเหนอะหนะ เขาใช้เวลาอีกถึงห้าปีในการหาวิธีการทำให้มักกะโรนีแห้ง

ในที่สุดวิธีการผลิตก็เสร็จสมบูรณ์ หลังจากนั้นห้าปีต่อมาก็เกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 มียอดสั่งซื้อจำนวนมากจากอเมริกาเข้ามาอย่างท่วมท้น แต่ไม่นานนักเมื่อสงครามสิ้นสุดลงและภาวะเศรษฐกิจถดถอย ทำให้โรงงานตกอยู่ในความยากลำบาก ในช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ เขาเสียชีวิตลงด้วยความเจ็บป่วย Kichirou ลูกชายของเขาจึงเข้ามาสานต่อแทน แม้ว่าผู้คนจะเปลี่ยนผ่านไปหลายช่วงวัยแต่ช่วงเวลาที่ยากลำบากก็ยังไม่สิ้นสุด ในเจ็ดปีต่อมาเขาจึงตัดสินใจส่งต่อโรงงานให้ผู้อื่น เหลือเพียงเงินกู้ยืม เขาให้ภรรยาและลูกไปอยู่ที่บ้านพ่อแม่และเริ่มต้นธุรกิจอีกครั้งด้วยตัวเปล่า แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด โรงงานแห่งใหม่ก็ต้องมาพังพินาศเนื่องจากอุทกภัย

ในช่วงฤดูร้อนปี 1932 (ปีโชวะที่ 7) เข้าสู่สภาวะเงินเฟ้อ ยอดสั่งซื้อจำนวนมากจากอเมริกาเริ่มหลั่งไหลเข้ามาทั้งกลางวันและกลางคืนและธุรกิจก็กลับมาดำเนินการได้อีกครั้ง แต่ก็ต้องหยุดไปชั่วคราวเมื่อเกิดสงครามแปซิฟิก หลังจากสิ้นสุดสงครามก็ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง จนมาถึงรุ่นหลาน Shinosuke ลูกชายของ Kichirou ได้ปรับปรุงวิธีการผลิต ทำให้ในปี 1952 (ปีโชวะที่ 27) สามารถผลิตมักกะโรนีได้ 10 ตันต่อเดือน และในปี 1975 (ปีโชวะที่ 50) ผลิตได้ถึง 30 ตันต่อเดือน

ในช่วงปี 1959-1960 สามารถซื้อมักกะโรนีบรรจุถุงขนาด 360 กรัมได้ในราคาประมาณ 120 เยน การผลิตมักกะโรนีในประเทศญี่ปุ่นซึ่งบุกเบิกโดย Kichiji กลายเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมหลักในเมืองคาโมะ จังหวัดนีงาตะ มีโรงงานในท้องถิ่นหลายแห่งเข้ามามีส่วนร่วมในการผลิต แต่ในช่วงปี 1970 เทคโนโลยีการผลิตจำนวนมากได้ถูกกำหนดโดยผู้ผลิตรายใหญ่ โรงงานในเมืองเล็ก ๆ ที่ผลิตมักกะโรนีอย่างพิถีพิถันมาตลอดก็ค่อย ๆ ลดลงไป

ปัจจุบัน แม้แต่ผู้คนในจังหวัดนีงาตะเองก็ไม่ค่อยทราบกันว่าเมืองคาโมะเป็นแหล่งกำเนิดของการผลิตมักกะโรนีในประเทศ อย่างไรก็ตาม การผลิตมักกะโรนีในประเทศที่ Kichiji และลูกหลานของเขาได้พยายามดิ้นรนเพื่อพัฒนานั้น ก็ได้แพร่หลายในสังคมญี่ปุ่นและกลายเป็นอีกหนึ่งวัตถุดิบแสนอร่อยในที่สุด      สล็อตเว็บตรง

ญี่ปุ่นนี่สำหรับผู้เขียนเป็นประเทศหนึ่งที่ทำขนมได้ครีเอทที่สุดแบบว่าแทบไม่มีเส้นคั่นระหว่างอาหารกับขนม ตอนวัยรุ่นมีเพื่อนมาพูดให้ผู้เขียนฟังว่าที่ญี่ปุ่นมีช็อกโกแลตไส้ซอสพริกด้วย แต่อันนี้สุดยอดกว่าเพราะมันคือไอศกรีมรสเนยที่รสชาติเหมือนเอาเนยทั้งแท่งมาทำเป็นไอศกรีมทั้งอย่างนั้นเลย ผลิตโดยบริษัท AKAGI เจ้าของไอศกรีมยี่ห้อ GariGarikun ซึ่งอาจเคยเห็นกันบ้างแล้วตามซูเปอร์ในเมืองไทย

ไอศกรีมตัวใหม่นี้ชื่อว่า คาจิรุ บัตเตอร์ ไอซ์ かじるバターアイス ซึ่งเป็นที่ร่ำลือในโลกโซเชียลว่า “รสเนยเข้มข้นอร่อยเหลือเกิน” “รสเนยสุดๆ” “เนยยิ่งกว่าเนย” แบบนี้ต้องลอง ซึ่งในรีวิวของญี่ปุ่นเขาก็ได้กล่าวถึงผลของการรีวิวทดลองกินไอศกรีมตัวนี้ดูแล้วได้ผลดังนี้ครับ

“แพ็คเกจเป็นดีไซน์น่ารักย้อนยุค สีพื้นหลังเป็นสีเหลืองและมีตัวอักษร “Akagi Nyugyo” เรียงกันเพื่อประกบรูปวัวตรงกลาง พอเปิดห่อก็มีไอติมแท่งออกมา สีครีมน่ารักมาก รูปร่างคล้ายๆ GariGarikun ของผู้ผลิตเจ้าเดียวกัน กัดเข้าไปจะนุ่มละลายในปาก หวานกลิ่นของเนยแต่ไม่เลี่ยน มีรสเกลือตัด ไม่ต้องกลัวเรื่องแคลอรี่เพราะที่ข้างซองเขียนว่า 140kcal ซึ่งน้อยกว่า Haagen-Dazs มินิคัพ รสวานิลลา (244kcal) ส่วน Choco Monaca Jumbo ของ Morinaga อยู่ที่ 303kcal”

สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์

ว่าแต่ว่าเมืองไทยเราจะมีไอศกรีมรสแปลกกว่านี้ไหมครับ เพราะที่ผ่านมาก็เริ่มจะมีไอศกรีมไส้ไข่เค็มด้วย ผู้เขียนเคยไปที่ร้านหนึ่งในกรุงเทพฯ ไปเจอกับไอศกรีมรสเบียร์ดำอันนั้นผู้เขียนก็ว่าแปลกแล้วนะครับ เดี๋ยวพูดถึงจะลองไปเดินสำรวจตามซุปเปอร์มาร์เก็ตสักหน่อยว่ามีใครกล้าเอาไอศกรีมรสเนยตัวนี้เอามาขายที่ซุปเปอร์ในเมืองไทยบ้างนะครับ ถ้ามีโอกาสได้กินเองเมื่อไหร่เดี๋ยวจะมาบอกนะครับ

อาหารเช้าถือเป็นมื้อสำคัญที่เด็ก ๆ ไม่ควรละเลย และควรทานของที่มีประโยชน์มากที่สุดเพื่อเสริมสร้างพลังงานให้แก่ร่างกาย แต่ละประเทศแต่ละสังคมก็มีวัฒนธรรมการทานอาหารเช้าที่แตกต่างกันไป บางท้องที่นิยมทานเพียงของเบา ๆ ง่าย ๆ แต่บางท้องที่ก็นิยมทานแบบจัดเต็ม เราลองมาดูความแตกต่างของอาหารเช้าของประเทศจีนกับญี่ปุ่นกันค่ะ ว่าเด็ก ๆ ในวัยเรียนของทั้ง 2 ประเทศนี้เขาทานอะไรกันก่อนไปโรงเรียน

ในญี่ปุ่นจะเน้นให้ความสำคัญกับอาหารเช้าเป็นอย่างมากเพื่อการเจริญเติบโตที่ดีของเด็ก ๆ จากการสำรวจในปี 2021 พบว่ามีนักเรียนชั้นประถมจำนวน 78% ตอบว่า “ต้องทานอาหารเช้า” และนักเรียนชั้นมัธยมต้นจำนวน 71% ตอบว่า “ส่วนใหญ่ทานอาหารเช้า”

อาหารเช้าของเด็กญี่ปุ่น

แล้วเด็กญี่ปุ่นทานอาหารเช้าแบบไหนกัน ? เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายนที่ผ่านมา เว็บไซต์ของจีนได้เผยแพร่บทความเปรียบเทียบอาหารเช้าของเด็ก ๆ ในญี่ปุ่นและจีน โดยช่วงแรกเล่าว่า เด็กญี่ปุ่นทานอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการตั้งแต่มื้อเช้า เด็ก ๆ หลายคนทานข้าวเป็นมื้อเช้า ซึ่งอาหารเช้าแบบญี่ปุ่นทั่วไปจะประกอบด้วยข้าว กับข้าวที่มีเนื้อสัตว์ ผัก และอาจตบท้ายด้วยของหวานหรือผลไม้ ซึ่งอาหารเหล่านี้ให้ทั้งโปรตีน วิตามิน และแร่ธาตุที่สมดุลกัน อีกทั้งยังมีการประยุกต์เพื่อป้องกันไม่ให้ระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นอย่างกะทันหัน นี่อาจจะเป็นหนึ่งในเคล็ดลับอายุยืนของชาวญี่ปุ่นก็เป็นได้

อาหารเช้าของเด็กจีน

ในส่วนของเด็กจีน เนื่องจากประเทศจีนมีพื้นที่กว้างทำให้มีวัฒนธรรมย่อยที่หลากหลายและอาจจะทานอาหารเช้าแตกต่างกันไป แต่อาหารเช้ามาตรฐานที่เป็นที่นิยมหลัก ๆ ก็จะเป็นพวก โจ๊ก หมั่นโถว ปาท่องโก๋ นมถั่วเหลือง เต้าฮวย ปิ่ง (ลักษณะคล้ายแพนเค้กหรือโรตี) จะเป็นอาหารที่หาทานได้ง่าย อาจเป็นเพราะส่วนใหญ่จะออกไปซื้อทานกันนอกบ้านมากกว่าการทำอาหารเช้าทานในบ้าน และดูเหมือนว่าอาหารเช้าส่วนใหญ่จะเน้นที่คาร์โบไฮเดรตเป็นจำนวนมาก และสมดุลทางโภชนาการกลายเป็นเรื่องรอง

หากลองเปรียบเทียบอาหารเช้าของเด็กญี่ปุ่นกับจีน จะพบว่าอาหารเช้าแบบจีนส่วนใหญ่เป็นคาร์โบไฮเดรตและมีความมัน ทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดมักจะเพิ่มขึ้นสูง ในขณะที่อาหารเช้าแบบญี่ปุ่นมีปริมาณของโปรตีนที่ดีและมีอาหารหลากหลายประเภทซึ่งมีส่วนช่วยให้สมองและร่างกายเด็ก ๆ เจริญเติบโตอย่างแข็งแรง ถือว่าดีต่อร่างกายของเด็ก ๆ เป็นอย่างมาก

ในปัจจุบันที่ต้องทำทุกอย่างแข่งกับเวลา ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ ก็เริ่มนิยมออกไปหาทานแบบง่าย ๆ นอกบ้าน หรือบางคนไม่ทานเลยก็มี อย่างไรก็ตาม อาหารเช้าแบบญี่ปุ่นก็เป็นวัฒนธรรมการทานที่น่าเรียนรู้และนำมาเป็นแบบอย่าง คือการทานอาหารเช้าที่หลากหลายให้ได้ครบทั้งคาร์โบไฮเดรต โปรตีน ผัก ผลไม้ อีกทั้งเมื่อไม่นานมานี้ รัฐบาลจีนได้ออกนโยบายลดการบ้านและชั่วโมงเรียนของเด็กนักเรียนเพื่อลดความเครียดและให้เด็ก ๆ ได้มีเวลาพักผ่อน ทำกิจกรรมอื่น ๆ จากนโยบายนี้ก็น่าจะช่วยให้เด็ก ๆ ได้มีเวลาทานอาหารเช้าที่มีประโยชน์จากที่บ้านกันมากขึ้น    สล็อตเว็บตรง